مقایسه سطح منطقه ۲۲
مشخصات جغرافیایی و اقلیمی
منطقه ۲۲ شهرداری تهران بین طولهای شرقی ”۱۰ ’۵ ۵۱ تا ”۴۰ ’۲۰ ۵۱ و عرضهای شمالی ”۱۶ ’۳۲ ۳۵ تا ”۱۹ ’۵۷ ۳۵ در قسمت شمال غربی شهر تهران و در پایین دست حوضه آبریز رودخانه کن و وردیج واقع شده است. این منطقه در شمال با کوهستان البرز مرکزی, در شرق با حریم رودخانه کن, در جنوب با آزاد راه تهران- کرج و در غرب با محدوده جنگل های دست کاشت وردآورد محدود می گردد و با مناطق ۵ و ۲۱ شهرداری تهران همجوار است به این ترتیب مرز شمالی منطقه ۲۲ شهرداری تهران تا منتهی الیه دامنه های جنوبی البرز تا ارتفاع ۱۸۰۰ متری توسعه یافته است. کوهستان البرز که طی ۳۰ سال اخیر شهر را بسوی خود جذب نموده است مانند دیواره ای هلالی شکل فضای جغرافیایی تهران را محصور می کند و از ارتفاع ۱۸۰۰ متری به علت شیب زیاد و تنگناهای کوهستانی مانع بسیار سختی در مقابل گسترش فیزیکی شهر بوجود می آورد . در محدوده منطقه ۲۲ بلندترین منطقه ارتفاعی از سطح دریا در خط مستقیم حوزه آبریز شمالی در ارتفاعات البرز و در شرق روستای کیگا با رقوم ۳۸۴۰ و پست ترین آن در خروجی پیکان شهر به ارتفاع ۱۲۲۰متر می باشد. مسیر رودخانه کن که از شمال به جنوب جریان دارد پس از نقطه خروجی در سرتاسر حد شرقی محدوده طرح کشیده شده و پذیرنده آبهای سطحی حوزه های شرقی خود که از طریق کانالهای انحرافی به آن متصل می شوند نیز می باشد. رودخانه وردآورد نیز در امتداد شمالی جنوبی و به موازات رودخانه کن جریان دارد و در قسمت شمالی در غرب منطقه میانی امتداد یافته که در پائین دست، حد غربی محدوده طرح را تشکیل می دهد . فاصله متوسط این دو رودخانه از یکدیگر در حدود ۱۰ کیلومتر است.
آبشارتهران
نشانی: ۳۵ متری شمال بزرگراه شهید خرازی، ارتفاعات شمال غرب بوستان جنگلی لتمال کن
مساحت: حدود ۷۰ هکتار (۸۵% فضای سبز و ۱۵% برکه، آبراه و معابر)
امکانات تفزیحی و گردشگری: آبراه، آبشار مصنوعی، جویبارها و برکه های سنگی، پیاده راه و باغ راه، پیست دوچرخه سواری، سالن آمفی تئاتر، آلاچیق، مسیرهای دسترسی سواره رو و پارکینگ، رستوران و …
اهداف: احیا و بازسازی محیط طبیعی کوهستان، افزایش سرانه فضای سبز، احیاء گیاهای بومی، بازسازی آبریزگاه ها و برکه های طبیعی و آب راه ها
دریاچه شهدای خلیج فارس
– افزایش توان اکولوژیکی منطقه
– تلطیف هوای منطقه۲۲ و حوزه غرب تهران
– توسعه فضای تفرجی و تفریحی در شهر تهران
– احداث و توسعه فضای سبز ویژه شهری
– خلق فضایی متمایز از دیگر پروژه های تفریحی با توجه به وجود عنصر ارزشمند آب
– هویت بخشی به اراضی بایر و بکر شمال شرق بوستان جنگلی چیتگر و فضاهای شهری
– ایجاد فضایی امن و ایمن برای خانواده ها
– توجه به نیازهای تفریحی مستمندان و ایجاد فضای مدرن و ارزان برای این قشر از جامعه
– اشتغال زایی و ایجاد فضای آموزشی و تفنّنی در بخش بازیهای آبی و آموزشهای آبی
– جلوگیری از تصرفات و ساخت و ساز های غیر مجاز در اراضی مجاور سایت
– ایجاد محیطی مناسب جهت تقویت اکوسیستم منطقه
– پاسخ به برخی نیازهای فیزیولوژیکی شهروندان
– ایجاد قطب فرهنگی و هنری و گردشگری در محدوده غرب تهران
– ایجاد محیط زیبا و دلنشین برای گردشگران و جلوگیری از سفرهای زائد برون شهری
بوستان جوانمردان ایران
ویژگی های مهم بوستان جوانمردان ایران:
• استفاده از انرژی تجدید پذیر خورشیدی به جهت ارتقای سطح فرهنگ اجتماعی در راستای بهره برداری از نعمات الهی و از سوی دیگر استقلال کامل طرح در مواقع بحران به جهت تامین روشنایی و آب گرم مورد نیاز شهروندان.
• استفاده از مصالح سازگار با محیط طبیعی و کاهش قابل توجه هزینه های تعمیر و نگهداری آتی
• افزایش ایمنی سایت از طریق نصب نرده های حفاظتی در حاشیه معابر و ترانشه های سبز
• کاشت پوشش گیاهی و درختی با رژیم آبیاری مناسب و حداقل و استفاده از سیستم آبیاری غالب قطره ای و بارانی
• بهره برداری از بوستان در تمامی فصول و با انتخاب مصالح و عرض مناسب معابر
• بهره برداری از بوستان در شب از طریق استمرار کاربری ها در فواصل مناسب و ایجاد نقطه عطف جمعی
• حضور هنرمندان در منظرسازی و بهره برداری از مجموعه
بوستان جنگلی چیتگر
پارک چیتگر با مساحت تقریبی ۹۵۰ هکتار از دیرباز مرکز جذب جمعیت جهت گذراندن اوقات فراغت ساکنان شهرتهران بوده است اما به دلایل مختلف از جمله عدم استقرار کاربری های تفریحی مناسب و امنیت استفاده، بهره برداری دائمی از آنها میسر نبوده است. این پارک از حیث جغرافیایی تقریباً در حد وسط فاصله تهران و کرج و مجموعه شهرک‌های اقماری پیرامون قرار گرفته است. این پارک از جنوب به آزادراه تهران-کرج و قطار بین شهری تهران ـ کرج، از شمال به بزرگراه شهید همدانی و دریاچه شهدای خلیج فارس و از غرب به پیکان شهر و باغ گیاه شناسی محدود می گردد.
شناخت کلی و محیطی چیتگر
شناخت کلی محیط طبیعی چیتگر
در مجموع منطقه ای که پارک چیتگر در آن واقع گردیده است، بسته به نقاط مختلف آن، دارای عوارض و پستی و بلندیهای بسیاری می باشد و به همین نسبت نوسانات شیب آن زیاد است و از صفر شروع و تا هشتاد درصد نیز می‌رسد. امتداد اصلی پارک در جهت شرقی ـ غربی قرار گرفته و پستی و بلندیهای عمده را تپه ماهور تشکیل می دهد.
با توجه به عبور مسیل چیتگر از وسط پارک ، این محدوده به دو بخش غربی و شرقی تقسیم شده است . محدوده شرقی به مساحت تقریبی ۲۵۳ هکتار است، محدوده غربی مساحتی معادل ۶۵۸ هکتار را به خود اختصاص داده است . حداقل ارتفاع پارک چیتگر از سطح دریا ۱۲۲۵ متر و حداکثر آن ۱۳۱۳ متر بوده و متوسط آن ۱۲۶۹ متر می باشد ( اختلاف ارتفاع پارک بین پست ترین و مرتفع ترین نقطه پارک ۸۸ متر است ).
پوشش درختی و درختچه های پارک جنگلی چیتگر
پوشش درختی پارک در مجموع مساحتی در حدود ۷۳۴ هکتار را در بر می گیرد . حدود ۵۳ درصد از این درختان را گونه های سوزنی برگ تشکیل می دهند که مساحت زیر پوشش آنها ، در جداول شماره ۱-۱ و ۲-۱ آمده اند . در مجموع درختان سوزنی برگ در حدود ۳۹۰ هکتار ( در حدود ۴۸% مساحت کل پارک ) را به خود اختصاص داده اند . درختان پهن برگ حدود ۴۷ درصد درختان پارک را شامل می شوند .